kernenergie-als-taboe-NRC_Handelsblad_20180908_3_12_2
Ook al is kernenergie CO2-vrij, je hoort er zelden iets positiefs over van een minister of bestuursvoorzitter. Over kernenergie wordt gesproken als er scheuren zijn ontdekt in een Belgische reactor, of als de centrale in het Zeeuwse Borssele sluit vanwege een kapotte pomp. Als er een plan gemaakt wordt om kernafval voor eeuwig in een kleilaag weg te stoppen. Als er gesteggeld wordt over de vele miljoenen die nodig zijn om de reactor in Dodewaard af te breken. En ja, natuurlijk als zich een catastrofe voordoet zoals in het Japanse Fukushima in 2011. Dan praten we over kernenergie. Maar over kernenergie als deel van de oplossing voor het klimaatprobleem, dat niet. Binnenkort beginnen de onderhandelingen weer voor het klimaatakkoord. Voor het einde van het jaar moet de route uitgestippeld zijn waarmee Nederland in 2030 zijn uitstoot van broeikasgas gaat halveren, vergeleken met 1990. Het einddoel, vastgelegd in de Klimaatwet: 95 procent CO2-reductie in 2050. Er is de komende 32 jaar veel werk te doen. 'Het valt op dat er nauwelijks een debat over kernenergie is', zegt onderzoeker Bert Daniëls van het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL), het onderzoeksinstituut van de overheid voor klimaat en milieu. Het PBL schreef afgelopen voorjaar op verzoek van het kabinet een rapport dat de basis was voor de klimaatonderhandelingen die toen begonnen. Daniëls rekende met collega"s een reeks maatregelen door die kunnen bijdragen aan de Nederlandse klimaatdoelen in 2030. Een van de maatregelen: bouw een tweede kerncentrale.