opinie-klimaatbeleid-en-CO2-NRC_Handelsblad_20180709_1_18_2
Koning klimaatbeleid heeft geen kleren aan Meer windmolens erbij remt de stijging van de concentratie broeikasgassen niet. Die is alleen te stoppen door de uitstoot van CO2 te bestraffen, betoogt Jan Paul van Soest. De aandacht voor klimaatverandering en -beleid is op zichzelf goed nieuws: de gevolgen van opwarming met meer dan twee graden Celsius zijn een gegronde reden die opwarming beperkt te houden, zoals in 2015 in het klimaatakkoord van Parijs is afgesproken. De wereldwijde uitstoot van CO2 is na een paar jaar stabilisatie vorig jaar weer met 2 procent gestegen. Nederland doet het niet veel beter; vorig jaar daalde de uitstoot maar een klein beetje en na eerdere stijging. In de grafieken die de ontwikkeling van de concentratie van broeikasgassen laten zien is er geen enkel effect van de jaarlijkse klimaat-topconferenties te bespeuren. Fossiele brandstoffen zijn door hun grote voordelen de motor van de economie geworden: de winning is goedkoop, en het gebruiksgemak van met name gasvormige en vloeibare brandstoffen is onovertroffen. De energiedichtheid is hoog, en transport per pijp, schip of over de weg kost weinig. Ze zijn ook goedkoop en gemakkelijk als grondstof beschikbaar. Minpunt: de laatste tientallen jaren zijn de negatieve effecten van fossiele brandstoffen steeds meer zichtbaar geworden: klimaatverandering door verbranding van fossiele brandstoffen, en aardbevingen bij gaswinning. Maar de fossiele brandstoffen staan nog stevig. In Nederland is nog bijna 94 procent van de energievoorziening fossiel.